Groningen en gas

Dankzij de aanvraag voor een spoeddebat van Groen Links en de Stadspartij konden wij ons afgelopen week uitspreken over een zwaarwegend thema, de aardbevingen agv de aardgaswinning. Het debat draaide eigenlijk over de vraag of het verstandig was van de burgemeester commentaar te leveren op het feit dat Dhr. Van den Berg (Commissaris van de Koningin) naar buiten had gebracht 100 miljoen aan schadevergoeding en beperkende maatregelen te weinig te vinden en een miljard redelijker te vinden. Nu vindt de Partij voor de Dieren in eerste instantie wel dat gezien een toekomstige productiewaarde van zo’n 500 miljard euro 100 miljoen een niet al te ruim bedrag is. Anderzijds was het misschien goed geweest om eerst even af te wachten en te bekijken wat een verstandige strategie zou kunnen zijn. Van den Berg wil meer geld om te investeren in de leefbaarheid van Noordoost-Groningen. Maar wat heeft dat met die aardbevingen te maken? Waardecompensatie. De Partij voor de Dieren weet dat nog niet zo. De NAM is overigens aansprakelijk voor alle schade.

We kunnen ons wel verplaatsen in de visie van onze burgemeester die erop wijst dat we ons zo weer op de kaart zetten als achtergebleven en in wezen uitgebuit gebied, lege ruimte, de Lange Leegte. Nog zonder zware aardbeving is die diepe kloof tussen het Noorden en de Randstad alweer duidelijk. Misschien was even rustig overleg over de verschillende mogelijkheden beter geweest. Zo is er een suggestie om alle kennis die we hebben in de noordelijke topsectoren energie en sensoren bij elkaar te stoppen en zo een plan te maken om zo gecontroleerd mogelijk gas uit de grond te halen. Een plan waar de Partij voor de Dieren in eerste instantie wel brood in zou kunnen zien, want deze sensortechnologie zou dan verder ontwikkeld kunnen worden en ook een rol kunnen spelen bij dijken, waarbij instortingsgevaar, volkomen onterecht overigens, nog altijd wordt gelinkt aan het zogenaamd moeten doden van muskusratten. Iets dat de staat jaarlijks 30 miljoen euro kost en dat voor niets, maar dit geheel terzijde.

De verhoudingen tussen Stad en Provincie zijn al langer niet om naar huis te schrijven. Misschien had de burgemeester geen olie op het vuur moeten gooien door dhr. Van den Berg Calimero te noemen, maar de telefoon moeten pakken en dhr. Van den Berg de gelegenheid moeten bieden alsnog samen met een verklaring te komen.

Voor de Partij voor de Dieren geldt dat de belangrijkste les die wij hieruit trekken is, dat de noodzaak voor het vol inzetten op alternatieve vormen van energie maar weer eens is bewezen. De winning van fossiele brandstoffen zal alleen nog maar moeilijker worden en met meer aardbevingen en milieuvervuiling, zoals in de golf van Mexico. Investeer meer in de zoektocht en het rendabel maken van duurzame energiebronnen. En doe dat in onze eigen Noordelijke Topsector Energie! Misschien kunnen de burgemeester en de CdK die boodschap samen uitdragen.